Pozew przeciwko małżonkowi dłużnika, który nie był stroną czynności

Dosłownie kilka dni temu Sąd Najwyższy rozstrzygnął zagadnienie prawne wynikające z pytania jakie przedstawił mu Sąd Okręgowy w Tarnowie w sprawie o sygn. akt I Ca 436/18. Pytanie to zmierzało do uzyskania odpowiedzi w niebłahej kwestii jaka pojawiła się w tymże postępowaniu, a mianowicie „Czy przewidziane w art. 41 § 1 k.r.o. prawo wierzyciela do zaspokojenia się z majątku wspólnego małżonków może być realizowane także przez wytoczenie powództwa przeciwko małżonkowi dłużnika o zobowiązanie do spełnienia świadczenia wynikającego z czynności prawnej, której stroną małżonek dłużnika nie był, i czy uprawnienie to pozostaje aktualne również wtedy, gdy świadczenie to objęte jest już tytułem egzekucyjnym wydanym uprzednio przeciwko samemu dłużnikowi?​”

Sąd Najwyższy w dniu 11.04.2019 r. w sprawie o sygn. akt III CZP 106/18 w wyniku tak postawionego pytania podjął w składzie trzech sędziów uchwałę następującej treści: „Prawo wierzyciela do zaspokojenia się z majątku wspólnego małżonków na podstawie art. 41 § 1 k.r.o. może zostać zrealizowane także przez wniesienie powództwa przeciwko małżonkowi dłużnika o zobowiązanie do spełnienia świadczenia wynikającego z czynności prawnej, której stroną małżonek dłużnika nie był, niezależnie od tego, czy świadczenie to objęte jest tytułem egzekucyjnym wydanym uprzednio przeciwko samemu dłużnikowi (art. 787 k.p.c.).”