W trakcie rozpoznawania przez Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp. środka odwoławczego wywiedzionego przez ubezpieczonego w sprawie o jednorazowe odszkodowanie za wypadek przy pracy, w której skarżący wygrał przed sądem I instancji w części, a wyrok sądu I instancji nie zawierał rozstrzygnięcia o oddaleniu odwołania w pozostałym zakresie, mimo, iż ubezpieczony konsekwentnie domagał się większego świadczenia, powstało pytanie „Czy istnieje substrat zaskarżenia orzeczenia w sprawie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy, w której sąd pierwszej instancji wydając wyrok zasądził tylko część roszczenia o jednorazowe odszkodowanie i nie oddalił odwołania w pozostałej części, a ubezpieczony w apelacji domagał się wyższego jednorazowego odszkodowania (art. 367 § 1 k.p.c.)?”
Z takim właśnie zagadnieniem prawnym Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp. postanowieniem z dnia 20 czerwca 2016 r. zwrócił się w trybie art. 390 KPC do Sądu Najwyższego. Innymi słowy, najprościej rzecz ujmując, pytanie to sprowadza się do kwestii czy ubezpieczonemu w takich okolicznościach przysługuje prawo wniesienia apelacji i zaskarżenia orzeczenia w tej części, w której ubezpieczony, pomimo wyraźnego sprecyzowania żądania, nie wygrał sprawy.
Sąd Najwyższy uchwałą z dnia 4 sierpnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt III UZP 11/16 odpowiedział twierdząco na tak postawione pytanie, wskazując, że:
„Ubezpieczonemu przysługuje apelacja w sprawie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy, jeśli sąd pierwszej instancji w części zmienił decyzję organu rentowego i nie oddalił odwołania w pozostałym zakresie (art. 367 § 1 k.p.c. w zw. z art. 477[14] § 1 i 2 k.p.c.).”