Stosownie do treści art. 863 § 1 i § 2 KC wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku, jak też w czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników. Stosownie zaś do art. 875 § 1 KC od chwili rozwiązania spółki cywilnej stosuje się odpowiednio do wspólnego majątku wspólników przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Pytanie zatem czy podzielne jest świadczenie należne byłym wspólnikom spółki cywilnej oraz czy jeden ze wspólników rozwiązanej spółki cywilnej jest legitymowany czynnie do dochodzenia wierzytelności w części odpowiadającej jego udziałowi w majątku wspólnym po rozwiązaniu spółki cywilnej w sytuacji, w której nie wyraża na to zgody inny z jego byłych wspólników?
Nad tak sformułowanym zagadnieniem pochylił się swego czasu Sąd Najwyższy.
I tak, zgodnie właśnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2004 r., sygn. akt IV CK 12/03 „Wierzytelność pieniężna, stanowiąca składnik majątku wspólnego po rozwiązaniu spółki cywilnej, może być dochodzona przez byłego wspólnika w części odpowiadającej jego udziałowi w tym majątku, bez względu na stanowisko pozostałych wspólników.”
Oznacza to, iż Sąd Najwyższy odpowiedział twierdząco na pytania sformułowane na wstępie niniejszego wpisu oraz dopuścił możliwość dochodzenia przez wspólników rozwiązanej spółki cywilnej, niezależnie od siebie, danej wierzytelności powstałej w czasie trwania spółki cywilnej i w związku z jej działalnością, w wysokości odpowiadającej udziałowi konkretnego wspólnika w majątku spółki po jej rozwiązaniu.